`
Zakrzepica żylna
Zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych
Zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych dotyczy zazwyczaj osób z żylakami, ale i pacjentów mających wprowadzony do żyły przez dłuższy czas wenflon. Objawia się silnym bólem, zaczerwienieniem (odczyn zapalny) i wyczuwalnym stwardnieniem na przebiegu żył. Jest to schorzenie bardzo bolesne i ograniczające możliwość poruszania, co z kolei zwiększa możliwość przejścia zakrzepicy na układ żył głębokich i zwiększa ryzyko zatoru płucnego.
Zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych zazwyczaj wymaga jedynie leczenia zachowawczego, ale konieczne jest wykonanie USG Doppler całego układu żylnego obu kończyn dolnych, m.in. celem wykluczenia współwystępowania zakrzepicy żył głębokich.
Jak leczyć zakrzepicę żył powierzchownych
W leczenie zapalenia żył powierzchownych stosuje się heparynę w zastrzykach podskórnych i leki przeciwzapalne. Po kilkunastu dniach leczenia ustępują dolegliwości bólowe, a stwardnienie i przebarwienie skóry znika znacznie później. Ponieważ zakrzepowe zapalenie żył może nawracać, wskazane jest usunięcie żylaków kończyn dolnych.
Zakrzepica żył głębokich
Zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych jest chorobą niebezpieczną. Wymaga często we wczesnej fazie leczenia szpitalnego, gdy obejmie zasięgiem żyły położone bliżej serca. Zwykle musi wystąpić jednoczasowo kilka czynników aby doszło do zakrzepicy żył głębokich.
Najczęstsze przyczyny zakrzepicy głębokiej
- Unieruchomienie
- Urazy
- Odwodnienie (wysoka gorączka, biegunka i wymioty)
- Choroba nowotworowa
- Doustna antykoncepcja hormonalna
- Przebyta wcześniej zakrzepica
- Nadkrzepliwość krwi
- Otyłość
- Palenie tytoniu
Pierwszymi objawami zakrzepicy jest ból, a następnie obrzęk łydki. Koniecznym i rozstrzygającym badaniem jest USG Doppler żył obu kończyn dolnych, uwidaczniające które żyły są zajęte zakrzepicą, jak stare są zmiany i czy czoło skrzepliny jest ruchome (balotuje), co sugeruje zwiększone ryzyko zatorowości płucnej.
Leczeniem z wyboru jest podawanie przez kilka miesięcy leków przeciwzakrzepowych, początkowo najczęściej podskórnie heparyny, a następnie doustnych antykoagulantów. Rolą tych leków nie jest rozpuszczenie skrzepliny, a jedynie zapobieżenie powiększaniu i nawrotowi zakrzepicy. Ustępowanie zakrzepicy żylnej odbywa się przez fibrynolizę i dokonywane jest stopniowo przez nasz organizm.
W przypadkach świeżej i rozległej zakrzepicy żył głębokich u młodych osób, którym inaczej grozi amputacja, wykonuje się zabieg podanie leku za pomocą cewnika wprowadzonego bezpośrednio do zakrzepu, wspomagając ten proces mechanicznym rozbiciem i odessaniem skrzepliny.
Przewlekle utrzymujące się zwężenie lub niedrożność żył biodrowych dające silne objawy bólowe i duże obrzęki jest wskazaniem do zastosowania stentów żylnych, które mają za zadanie przywrócić i utrzymać właściwy odpływ żylny krwi z kończyny.
Stosowanie kompresjoterapii jest niezbędnym składnikiem leczenia przyspieszającego rozpuszczanie skrzepliny. Zastosowanie materiałów uciskowych na kończynę dolną ma na celu także zmniejszenie obrzęku towarzyszącego zakrzepicy.